آدم در بهشتپس از آنكه خدا ابلیس را عقاب نمود و او را از
نعمت خود محروم ساخت، متوجه آدم گردیده او و همسرش را وارد بهشت ساخت و به
او وحی كرد كه نعمتی كه به تو عطا كرده ام به خاطر داشته باش، زیرا من تو
را به فطرت بدیعی خلق كردم و به اراده خود، تو را مخلوقی تمام عیار نمودم،
از روح خود در تو دمیدم و فرشتگان خود را به سجده تو وا داشتم و پرتوی از
نور علم خود را به تو افاضه كردم.ای آدم، ابلیس را
به خاطر تو از رحمت خود محروم ساختم و آنگاه كه از فرمان من سرپیچی كرد
لعنش كردم. خانه ابدی بهشت است و این منزل جاوید را جایگاه و مكان تو قرار
دادم، اگر اطاعت فرمان كردی، پاداشت را نیكو می دهم و در این بهشت تو را
تا ابد نگاه می دارم، ولی اگر نافرمانی مرا نمودی تو را از خانه ام اخراج
می كنم و با آتش خویش تو را عذاب خواهم كرد، به خاطر بسپار! این ابلیس
دشمن تو و همسرت است، از مكر او بر حذر باش تا از بهشت رانده نشوی.
خدا به آدم و همسرش اجازه داد كه در امنیت كامل از خوراكی
های بهشت استفاده كنند و آنان را در چیدن هر میوه ای كه میل داشتند آزاد
گذاشت و تنها از آنان خواست كه در بین آن همه نعمت، از میوه یك درخت صرف
نظر كنند.
برای این كه هیچگونه ابهامی درباره این درخت باقی نماند و
در شناسایی آن تردیدی نباشد، خداوند به درخت ممنوع اشاره و آن را مشخص كرد
تا هر گونه شبهه كه ممكن است به ذهن آدم و همسرش راه یابد بر طرف گردد و
مجدداً به آنان هشدار داد كه اگر به این درخت نزدیك شوید و یا از محصول آن
بچینید، در زمره ستمگران قرار می گیرید، و در عوض به آنان وعده داد كه
اگر از این درخت ممنوع صرف نظر كردید "وسائل آسایش و تنعم شما فراهم است و
در بهشت، گرسنگی، برهنگی، تشنگی و درد برای شما وجود ندارد".(14)
لذا صریحاً به آنان فرمود: "تو و همسرت در بهشت منزل كنید،
هر گاه خواستید، با آزادی كامل از محصولات بهشت بخورید ولی به این درخت
نزدیك نشوید كه از ستمگران می گردید."(15)
آدم وارد بهشت شد و هر چه مطابق میلش بود مورد استفاده
قرار می داد، در میان درختان بهشت گردش و در سایه آنها استراحت می كرد و
از گلهای آن می چید و از محصولات بهشت لذت می برد و كام خود را شیرین می
كرد و از آبهای گوارای بهشت می نوشید. همسر آدم نیز از این نعمت های بهشتی
بهره مند و كامیاب بود و چون آب چشمه سعادت بر آنها جاری بود در كنار هم
خوشبخت بودند.
مراقب افکارت باش که آنها به گفتار تبديل مي شوند
مراقب گفتارت باش که آنها به کردار تبديل مي شوند مراقب کردارت باش که آنها به عادت تبديل مي شوند مراقب عادتت باش که آنها به شخصيت تبديل مي شوند مراقب شخصيتت باش که آنها به سرنوشت تبديل مي شود